Gdy gaśnie miłość

"którzy kiedyś byli dla siebie
światłem
drogowskazem
i powietrzem
którzy
nie mogli bez siebie oddychać"
Tak zapisałabym Twoją myśl:)

Czasami trzeba się rozstać, aby odzyskać oddech:)
Pozdrawiam serdecznie:):):)

"zabrała miłość tam
skąd nie ma powrotu
Ciemność rozpylona starannie
przez dwoje ludzi
którzy kiedyś byli dla siebie
i światłem i drogowskazem
i powietrzem
i którzy
nie mogli bez siebie oddychać

kiedyś..."
ten fragment jest niesamowity, jakże celnie opisuje
palenie mostów. Proponowałbym jednak zastanowić się
nad interpunkcją, albo stosować albo nie - ja uważam
że powinna być a ci, którzy twierdzą, że we
współczesnej poezji jest niepotrzebna, zwykle mają z
nią trudności. Niezależnie od tego, cze wiersz ma
interpunkcję, czy nie - proponuję usunięcie trzech
ostatnich wielokropków. Zdanie to, wypowiedziane
"jednym tchem" lepiej oddałoby smutną refleksję.

mózg był zasilany miłością :) pozdrawiam :)

zwariowałeś jak gdyby
rozum twój
stracił zasilanie
akurat ten kawałek przypadł mi najbardziej do gustu,
czyli odczucia są różne :)

Prawdziwa miłość nigdy nie gaśnie....

Wiersz mi się podoba, pozdrawiam :)

moim zdaniem przegadane - wiersz nie lubi nadmiaru
słów, jak np.tu

"zwariowałeś jak gdyby
rozum twój
stracił zasilanie"

jeżeli 'zwariowałeś' = to jest wszystko jasne.

miłość nie gaśnie tak jak i nadzieja - pozdrawiam