Gdzie jesteś synu?
Spoczywaj w pokoju.
Wojskowe cmentarze, a na nich mogiły,
na krzyżu jest zdjęcie. Na zdjęciu syn
miły.
Przy mogile matka, twarz łzami zalana,
w ręce drży różaniec, klęka na kolana.
- On poszedł wojować! A był taki mały,
na plecach karabin dłuższy niż on cały
i z bijącym sercem skrywał się w
okopach,
a przecież to było niecałe pół chłopa.
Matka pyta syna jakie miał konanie,
on jej odpowiada;- spełniłem zadanie,
nie płacz droga mamo, nie trzeba mamusiu
tylko zostań dumna ze swego synusia.
- Stoisz nad mogiłą gorzkie łzy
połykasz,
modły na różańcu, świętych koralikach,
ja spoczywam w kraju na ojczystej ziemi,
to jakby przy tobie pomiędzy swoimi.
-Módl się dzisiaj mamo, ty z całą
rodziną
za żołnierza co na obcej ziemi zginął.
Przemijały lata, przemijały wiosny,
na dziecięcych sercach drzewa już
porosły.
Komentarze (60)
Wszystkim miłym przyjaciołom czytających mój wiersz
serdecznie dziękuję za komentarze i pozdrawiam.
wzruszający
Przejmujące słowa ale wiersz piękny
Piękny, wzruszający wiersz.Wojnę wymyślił szatan,
żołnierzy rodzi kobieta. Ze śmierci i z bólu powstała
Pieta.Miłego dnia.
Wzruszyłam sie i głosuję
Piękny choć trudno czytając powstrzymać
łzy...pozdrawiam serdecznie.
Broniu jakze cudownie to napisałaś, tak bardzo chwyta
za serce,,,pozdrawiam.
ładna, smutna puenta; pozdrawiam;)
Wszystkim przemiłym bejowiczom gorąco i serdecznie
dziękuje za przeczytanie mojego wiersza, oraz za
mądre, pouczające komentarze. Serdecznie pozdrawiam.
Po przeczytaniu wiersza spontanicznie wypowiedziałam
te słowa. Jezu, jaki piękny wiersz.
Twoje wiersze mogłabym Broniu czytać bez końca.
Pozdrawiam serdecznie.
Ukojnej nocki.
Bardzo ładny wzruszający wiersz:-) Pozdrawiam
serdecznie:-)
"na dziecięcych sercach drzewa już porosły" - ładnie,
Bronisławo.
Może tylko "dłuższy niż on cały".
Dziękuję za wizytę.
Pozdrawiam.
Pięknie i wzruszająco! Pozdrawiam!
Broniu wzruszyłaś swoim pięknym, jakże bolesnym dla
matki wierszem. Pozdrawiam i życzę miłego dnia-:)