Goniąc horyzont

Czemu biegniemy za krańcem tęczy, depcząc po drodze róze?
Dlaczego mijamy piękną pogodę, a chcemy pokonać burzę?
Lepiej się porwać z motyką na słońce, czy może ukryć się w cieniu?
Pozostać mrówką razem z innymi, czy umrzeć tygrysem samemu?
Tak trudno stąpać po twardej ziemi, potykać się na kamykach...
O wiele prościej jest wzlecieć do nieba, a potem spaść niczym Ikar.
Wallenrod historię miał bardzo piękną, czy jednak powtarzać ją warto?
Ideałowi dać sięgnąć bruku, czy bronić go sił ostatkiem?
Swiatełko w tunelu jest naszą nadzieją? Zwiastunem naszego końca?
Pycha i honor to dla nas świętość, idziemy więc w stronę słońca.
Dzieci i ryby głosu nie mają. Nie wiem, czy to jest racja.
Czemu o losie niedojrzałych istot rozsądza przejrzała nacja?

tajga - dzięki za pomocny komentarz:D Mam nadzieję, że się poprawiłem:P

autor

Carramba_Cortez

Napisany: 2007-08-09 Dodano: 2007-08-10 11:09:59

Ten wiersz przeczytano 649 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie