GORĄCZKA MIŁOŚCI

Jak ptrzebiśnieg z pod śniegu,
Przebija się do słońca.
Jak sarenka w swym biegu,
Szuka ciepła, gorąca.

Tak me serce wciąż bólem trapione,
Tęsknotą za czymś niespełnionym.
Widzę obrazy ze snu wyśnione,
Na polu mej duszy ogromnym.

Szumią drzewa w leśnej gęstwinie
I trawa faluje na łące.
Tęsknota moja może przeminie
I jasne zabłyśnie mi słońce.

Jest taka jedna - jedna, jedyna,
Co serce i myśli pobudza mi skrycie.
Czekam aż przyjdzie ta godzina,
Która rozjaśni z troskane me życie.

Może ta chwila jest całkiem bliska,
Nie wiedząc czasem sam o tym.
Może jak iskra tryśnie z ogniska,
Poświeci i zgaśnie potem.

Może wystrzeli płomieniem gorącym
I spłynie na duszę moją.
A ja odpowiem sercem płonącym,
Me rany się nie zagoją.

Wciąż będą krwawić i drążyć me ciało,
Przesiąkłe obsesją kochania.
Kochać Cię mocno, to jeszcze za mało!
Miłość do Ciebie, cały świat mi odsłania!

GAWON

autor

GAWON

Napisany: 1993-02-09 Dodano: 2005-04-09 14:52:29

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie