Góry bez Ciebie
Do A. K.
Nie dzielę z Tobą górskich, wysokich
zachwytów
nad przepaściami dolin, nad głębokim
pięknem,
ale dzielę tęsknotę, co w milczeniu
szczytów
po chmurach błądzi z Twoją tęsknotą pod
rękę.
Nie mogę Ci przychylić nadgórskiego
nieba,
co mgłą otula świerki i nagie kamienie,
lecz mostem tęczy wspólna nas łączy
potrzeba,
do Twoich snuję moje obłoki pragnienia.
I choć nie mogę wysłać Ci olśnień znad
grani,
Twoja miłość wraz z moją jak najwyższe
panie
wtulone jedna w drugą - rozdzielić się nie
chcą,
wędrują prosto w słońce stromymi
stokami,
unoszą nas, sprawiając, że cały czas z
nami
wciąż żywa jest i ciepła wzajemna obecność.
Gródek nad Dunajcem 21.07.2012

Oxyvia




Komentarze (41)
świetny tekst, "odromantyczniający" uczucie i
sprowadzający je do miłych, codziennych doznań...
pięknie... kto by tak nie chciał.... Barwne, baśniowe
opisy tworzą wspaniałą otoczkę wokół wiersza, w
którego sercu jest miłość... ach, rozmarzyłem się...
:)
tak jest Oxyvio, są wiersze tak osobiste, że aż stają
się uniwersalne,i ten właśnie taki jest
:-) dziękuję za ten wiersz, jest dla mnie niezwykle
cenny :-)
piekny wiersz-pozdrawiam serdecznie
Witaj Oxyvio!Tak dawnno Ciebie czytałam!A tu
proszę:) Przyjemny, romantyczny przekaz o miłości!
Metafory - świetne!
Pozdrawiam serdecznie:)
romantycznie pięknie i barwnie
słowami dotykasz serca
pozdrawiam
Ciepła wzajemna obecność jest piękniejsza niż
zachwycający krajobraz. Uroczy wiersz. Pozdrawiam.:)
Ach, jak sie ciesze Oxy, ze jestes i znow moge czytac
Twoje piekne wiersze:)
Sonet oczywiscie piekny:)
Pozdrawiam:)
Dziękuję Wam za te przemiłe - jak zwykle - słowa. :)
Igus, Bomi - zaimki są celowe i celowo z wielkiej
litery, bo jest to wiersz-list do konkretnej osoby,
która jest tu na pierwszym planie, przed górami - stąd
ta ilość zaimków osobowych.
Przepiękna, nostalgiczna treść, obnażająca tęsknotę,
chwytająca chwile i górskie klimaty
pozdrawiam:)
Wyczuwalna wielka tęsknota w tym bardzo ładnie
napisanym wierszu. Dobrze poczytać ponownie na Beju
twoje wiersze Oxyvio. Pozdrawiam :)
U Ciebie jak zwykle pięknie:-)
Bardzo ładnie.
Nie wiem, czy to atmosfera, czy sam temat.. wiersz
poruszył coś we mnie..
Piękny wiersz..
Piękny sonet, Oxy... jak zawsze, czytam Cię z
prawdziwą przyjemnością :)