Gorzko

Czym jest raj bez Ew i Adamów, kiedy tylko rajem
zabrzmią trąby Jerycha i lud się modlić przestaje?
Czym jest niebo, kiedy nie ma aniołów i Boga –
a wszelkie zło tego świata zrzucane jest na Pogan?
Kim są Adam i Ewa bez raju, jeśli tylko ludźmi –
niech się stanie cud pierworodny i dalej się trudźmy
na ukropach ról, kiedy święci z głów zdejmą opaski
i między nami nikną bosymi stopami po piasku.
A jeśli, Boże, miłosierna twa złapie mnie wola
niechaj mnie pierwszemu spadnie aureola!
Bo ile jestem warty, gdy niepewność wokół
stawia tylko przeszkody – broniąc wejść na cokół?
Ile są warci ludzie, gdy zdobią sens przysłów,
a nikczemność zamyka nam usta – artystów?

Ile w żyłach krwi potu, ile przekleństw, jęków,
jeśli nie słyszymy innych pięknych dźwięków?
Daj nam, Boże, niepamięć – byśmy pamiętali,
że nam krew i kości wykuto ze stali,
że nam jedność dano – chociaż Kain i Abel
wbudowali węgielny kamień Wieży Babel.
Idźmy swoją drogą – choćby brukiem bitą –
nie gubiąc ziarenek w młyn antysemitom.
Wszyscy tacy sami, chociaż w różnych barwach –
Tyś nas, Boże poróżnił - kiedym tkwili w larwach.
Tyś nas, Panie, zamienił w ten koloryt świata,
jednak my walczymy zamiast się pobratać,
bo dałeś nam siłę, w serce ostrość mrozu –
tylko dając to wszystko – zabrałeś nam rozum.

autor

Pocieszko

Napisany: 2013-01-27 Dodano: 2013-02-12 10:22:56

Ten wiersz przeczytano 687 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie