Grób
Staje przed grobem tego,
Którego kochałam.
Tego samego,
Którego szanowałam.
Odszedłeś nie mówiąc nic.
Wydając ostatnie tchnienie
Przekroczyłeś wrota granic.
A ja zostałam skazana na uziemienie.
Podobno z każdą gwiazdką spadającą
Umiera człowiek jeden
Ja widziałam zorze jaśniejącą.
Bo Ty miłości byłeś pełen.
Przykro mi...
autor
kolorowy wiatr
Dodano: 2005-01-10 17:32:16
Ten wiersz przeczytano 743 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.