Gwiezdna Droga
Spójrz…
Noc już otuliła cały świat
Co wokół nas otacza
I pył gwiezdny rozrzuciła
Bo to jest jej wieczna praca.
Spójrz do góry…
Czy widzisz?,
Duży Wóz na nas już czeka
By nas zawieźć do krainy szczęścia,
Krainy miłości
Gdzie na ustach każdego
Tylko uśmiech gości.
Mleczna Droga różami została usłana
A z oddali słychać cudowne brzmienie
Fletni Pana…
Chwila zapomnienia…
Serce bije coraz szybciej…i
szybciej
Bez wytchnienia…
Z oczu spływają wielkie łzy wzruszenia.
Drogowskazem naszym
Gwiazda Polarna niech będzie
Byśmy nie zginęli
W tym wszechświecie ogromnym.
Ale choć nie błądząc
Czy odnajdziemy nasze szczęście ?
Nie znamy odpowiedzi na to pytanie
Więc lepiej już zejdźmy z marzeniami
Na ziemię
Przecież i tak jesteśmy tylko dla siebie
Więc zakończmy tę podróż po niebie .
Komentarze (4)
Choć staramy się przemierzać życie różnymi drogami
czasami drogowskazami pomocnymi w osiągnięciu celu są
marzenia rozświetlone gwieździstym niebem i dobrze
czasami jest zwolnić
By żyło się lepiej
To patrzenie w niebo, nie jest zwykłym patrzeniem w
gwiazdy. To patrzenie w drugiego człowieka, w
człowieka bliskiego i szukanie w nim czegoś więcej
niż na co dzień widzimy. Ale świadomość, że i tak
jesteśmy przeznaczeni dla siebie, pozostawia nadzieję
na znalezienie w tym człowieku tego "czegoś"...
mi również podoba się ten wiersz-pewnie po swojemu bym
tam kilka drobiazgów zmienił, ale w sumie jest
zgrabnie zbudowany...początkową tęsknotę , rozbudowaną
w centrum wiersza, w końcu zastępuje nadzieja i silny
pierwiastek optymizmu...pzdr
A ja mysle, ze czasem jest pieknie patrzec w niebo,
marzyc i wspominac. Inaczej nasza dusza bylaby
ubozsza. A wiersz bardzo piekny i zakonczenie calkiem
trzezwe ale pozytywne "przeciez i tak jestesmy tylko
dla siebie"