Historia drobinek piasku
[pół żartem, pół serio]
gdyby się przyjrzeć można drobince
niejeden znajdzie w niej piasku sińce
potem z daleka owa drobinka
zdaje się wtapiać w plażowe ogniwa
takich braciszków jest całe wybrzeże
jeden przy drugim wybrzeża strzeże
gdy jakaś noga niepożądana
stanie na głowie drobince z nagła
wtedy rodzina skupia się w zemście
i szczypie gryząc nogi i ręce
historia dziwna aczkolwiek prawdziwa
kto piasku nie lubi niech lepiej
przeczyta
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.