Holne pociorki

piknie! i tyla.

Góry wzbudzają dokładnie te emocje, o których piszesz!
Odwiedziłam te strony w tym roku, jakże ubolewam, że
mieszkam w Krakowie, mimo, że pozornie blisko to
zarazem daleko...

Pytom piyknie, coby jyden pociorek za mnie boł.

Dawno nie czytałam wierszy gwarowych...piękny

Piekny pełen wiary wiersz...dajacy siły i
przypominajacy kim jestesmy.....wzrusza....pomilcze...

Ten wiaterek na pewno zaniesie je do Pana
-pozdrawiam,jak zwykle ślicznie gwarowo i odlotowo!

piękne wołanie do wiatru aby zaniósł troskę o ojczyznę
Wzruszający wartościowy wiersz + Pozdrowienia:)

Z przyjemnością zostawiam swój ślad a wiara zmusza i
mnie do tego że się widzę tak samo jak inni na tej
samej drodze-krocek po krocku..a wiersz
przejrzysty..powodzenia

Pięknie poukładana modlitwa i wiara i patriotyzm i
umiłowanie Podhala i cała Ty Skorusa.

kroczek po kroczku wszyscy wędrujemy do nieba piękny
pełen mądrości wiersz

Zawsze się zastanawiam czytając Twoje piękne
wiersze,ile trzeba mieć w sobie wiary by to wszystko
tak ładnie przenieść na papier i nam
przekazywać,pozdrawiam.

Dziękuję za te "holne pociorki",na pewno wędrują
prosto do nieba:)

Górom i gwarze chyba najbliżej Boga... :)Pozdrawiam.

świetny obraz gwarą spisany
super:)

depces mi po moim serdusku. dziękujem Ci piyknie :)