Homo Sapiens

Żyjemy w niezmierzonych odstępach wszechświata,
Do głębi samotni, niemogący znaleźć swego miejsca.

Żyjemy w ciągłym smutku i rozpaczy,
Wciąż szukamy ukojenia dla naszych dusz.

Żyjemy w ponurym głodzie i chorobie,
Ciągle tracimy cząstkę naszego jestestwa.

Żyjemy wraz ze straszliwą śmiercią,
Przez milenia oddajemy jej tysiące ofiar.

Żyjemy budując i niszcząc,
Naszymi towarzyszami są Ład i Chaos.

Żyjemy ciągle zmieniając nasze prawa i pojęcia,
Przez wieki sprawiedliwość oznacza dla nas jedynie pustkę przeszłości.

Żyjemy wnosząc królów do pałaców bogów,
Klękając przed nimi płatami odrywamy z nas to, co najlepsze.

Żyjemy razem, w wielkiej społeczności,
Mordując się i wyniszczając w imię praw człowieczych.

Żyjemy dla nas samych,
Nie bacząc na konających bliźnich.

Żyjemy dla chwały i sławy,
Choćby po trupach byle dojść do celu.

Żyjemy bezrozumnie prąc przez czas,
Nie pragnąc dojrzeć straszliwej przyszłości.

Żyjemy i umrzemy w kokonach naszej własnej nieświadomości.

Ludzkosci...

autor

draco

Dodano: 2004-06-28 00:33:11

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie