IDĘ
wciąż tam gdzie ty
nieważne czy wiatr
targa w każdą stronę włosy
albo burza grad deszcz zamieć
każą przypominać że trudno
bo nie tylko rozkwitem róż jest życie
niejednokrotnie pod górę także w dół
potykając się o kamienie
ale wiem kroczyć razem trzeba
radośnie w kierunku słońca
nim płomień świeczki zgaśnie
jednak to nie koniec będzie
rozwidni się dookoła przestrzeń
drugiego brzegu szczęśliwości
nie bój się w rajskich ogrodach kiedyś
też odnajdziemy się w miłości
Komentarze (85)
...piękny wiersz...
Wando, dziękuję za miłe sercu odwiedziny, pozdrawiam
ciepło.
Wspaniały, refleksyjny wiersz.
Świetna puenta.
Pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuję Wszystkim Czytelnikom za czytanie, pozdrawiam
ciepło i ślę serdeczności.
mariat, Bartek, GabiC, zuza n, dziękuję za odwiedziny
oraz sympatyczne, miłe sercu słowa, pozdrawiam ciepło
i ślę serdeczności.
Pięknie
Refleksyjnie, pięknie.
... idź z podniesionym czołem do nowych dni...
Pozdrawiam serdecznie:)
*przez
To piękne wersy o pięknym wspólnym spacerze. Prze
życie... I dalej :-)
Pozdrawiam serdecznie, Kazimierzu :)
PS Ja to mam tylko jeden problem, bo wiatr już prawie
nie ma co targać u mnie ;-)
Bardzo poprawne plany życia, powiedziałabym wzorcowe.
I tak trzymaj.
harry., miło bardzo gościć, dziękuję za te słowa,
pozdrawiam serdecznie.
Wiara godna upamiętnienia, choćby w wierszu. Udanym
zresztą, ważnym wzorcowo Kazimierzu. Pozdrawiam
serdecznie.
filemon-lemon, tak to prawda, dziękuję za odwiedziny i
mądre słowa, pozdrawiam serdecznie.
Mily, dokładnie tak, miło gościć, pozdrawiam ciepło.
wiara pomaga zyc :)