Idę gdzie trzeba
Zapomniałam o poezji
pośród prozy życia
pogubiłam sens i radość
zamknęłam uczucia.
Wstaję idę tam gdzie trzeba
nie myślę że boli
daję tyle ile mogę
muszę mimo woli.
Patrzę mówię słucham - cisza
odpowiada cisza.
autor
Zyta
Dodano: 2010-05-13 16:37:05
Ten wiersz przeczytano 835 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Silna wola, nie zwracanie uwagi na ból;też tak
robię.Czasami gorszy ból nie jest ten fizyczny,tylko
smutek,rozpacz i łzy.Pozdrawiam serdecznie.
Czy to znaczy, że peelka chciałaby gdzie indziej?. A
ja mówię- jest dobrze, a wierzę, że będzie lepiej, bo
peelka nie spoczywa na laurach, a poetka zawsze
wyjdzie i spotka tylu potrzebujących. Pozdr.ciepło.
byle ta cisza nie była przed burzą bo zwykle tak u
nas bywa...
Ostatnie dwa wersy aż proszą się o kontynuację, w
postaci nowej strofy
tym bardziej, że czytelnik oswaja się z przyjazną dla
ucha rytmiką wiersza - a ta jest urwana.
Ale rozumiem, że myśl jest dokończona.
Tak, proza życia może zabić poezję... ale polecam do
niej jednak powrócić :)
Do poezji zawsze się wraca, ona jest w nas .
W wierszu odnalazłam część siebie... z przeszłości.
Pozdrawiam i dziękuję:)
Zyta DZIęKI ZA TEN WIERSZ .pozdrawiam serdecznie.
witaj w ten dzień błękit szarością zasłonięty....a
myśli bolą...samotnosc i cisza....to tylko chwila
refleksji...ale bardzo trudno jest zwalczyć własne
słabości...pozdrawiam.
Wiem, że duszę masz niewinną, a więc po co te katusze?
Filozofię przyjmij inną: wszystko mogę, nic nie muszę!
bardzo wyrazista treść, aż boli... co można
powiedzieć? głowa do góry...
nie myślę że boli
daję tyle ile mogę.....
witaj, coraz wolniej ale trzeba, tak silna wola
dyktuje. choć dusza słabnie i idzie
tam gdzie trzeba. poruszający wiersz. pozdrawiam.
najważniejsze , że wiesz gdzie idziesz :)
Witajcie! Wracam jak córka marnotrawna. Dziekuję i
pozdrawiam.
peel daje siebie, więc zasługuje na rozwinięcie
tytułu, który na pewno się spełni "Idę gdzie trzeba -
do nieba"; pozdrawiam