...Ile jeszcze będę cierpieć?...
Po raz kolejny jestem sama
w czterech pustych ścianach
Z mych oczu zaczęły płynąć łzy
znowu wspominam tamte dni
Leżę skulona w kącie
pięściami uderzam w podłogę
Ale nikt nie słyszy mnie
tak jak właśnie w tamten dzień
gdy tak głośno wołałam o pomoc
a wszyscy obchodzili wokoło
nikt nie chciał mi jej dać
zawsze będę do tego wracać
nic nie odejdzie z pamięci
ile jeszcze będę się męczyć?
Czas nie leczy ran, on tylko przyzwyczaja do bólu...
Komentarze (1)
Smutne to, ale smutny temat nie usprawiedliwia
kiepskiej formy. Co z tymi rymami? Są czy ich nie ma?
A rytm? Nie mówiąc już o tym, że wszystko powiedziane
zdecydownanie zbyt dosłownie.