iluzja

odpływałem, na łąki iluzji przejrzystego raju
wydłubuję sobie z oczu resztki łez tego wspomnienia
siedzi na swoim tronie trzymane wśród przecudnego gaju
chociaż umysł wie doskonale, że ten obraz przecenia
wartości są względne... za te chwile oddałbym wszystko
by powtórzyć parę chwil karłowatego bliźniaka ideału
wyzbyłbym się pieniędzy nawet wspomnienia oddał na wysypisko
odciął swe dłonie od marnego niewypału
trzeba uciekać podpowiada emigracyjne kółko rozczarowań
aż mózg puchnie tak wrzeszczą... nie przerwę rokowań
mają rację trzeba - w światy iluzji, która długo okłamywana
godzinami modlitw, poświęceń i wrażeń prawdą się stała
kolejny raz... niezliczenie następny zaciskając dłoń na gryfie*
odpływam... wiem doskonale - poza muzyką nie ma życia

*gitary oczywiście

autor

ConsP

Dodano: 2008-05-03 00:25:28

Ten wiersz przeczytano 681 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie