ja

Czasem chcę zaczerpnąć dłonią z łez świata mojego
Trochę prawdy
Trochę miłości
Trochę siebie samego
Gdzie jestem
Bo prawda przemyka między palcami
Gdzie w morzu łez tona
Ludzie nieznani
Próbuje zaczerpnąć
próbuje być sobą
Chcę obmyć twarz łzami
Chcę odżyć na nowo
Lodowce topnieją
Łez morze wylewa
A ludzie wciąż giną
To zemsta jest nieba
Mieszkańcy mego świata
Nie słuchajcie pana swego
On zmysły potracił
I stłumił swe ego
Sprawuje swą funkcje aż tak nieudolnie
Pozwalam by świat mój poddał się wojnie
Bo chce zaczerpnąć trochę wiary samolubnie
Trochę nauki
Trochę dobroci
A wszystko to tracę
Nie zaczerpnę już nic
Bo za mało łez place
I lud mój odsunął się
Od pana swojego i świat mój utonął
Nie ma mnie samego...

autor

Pikero

Napisany: 2004-10-03 Dodano: 2004-10-18 10:10:56

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie