Ja znam odpowiedz..
rozkołysana w kloszu ramion
chylisz kwiatu głowę,
unosisz oczy w niebiosa mych źrenic
ja znam odpowiedz..?
tak subtelna jak zroszony oddech łąk
przemierzasz po tarczy mej piersi
nasłuchując rozkoszy serca
powiewem lekkiego pocalunku czarujesz me
usta
obdarzasz dotykiem
chyba się zagubię w każdym calu Twego ciała
i zawisnę nad szczytani jak mgła
rozkołysana omdlałe rzucasz szaty
przywartą pierś chcesz uspokoić
za wachlarzem oczu ogień..
ja znam odpowiedz..?
pragniesz iść wspólną drogą
z której nie ma odwrotu
miłości słowem brnąć tam ,gdzie krzyk
i upaść wyznając słowa te..?
że Nas dwoje to miłość.
Komentarze (2)
ja myślę, że to aż miłość! wyjątkowa i
niepowtarzalna... amorficznie - realna, i bardzo
dobrze bo : dum spiro, spero...pozdrawiam
Tytuł wiersz daje nam odpowiedź:) dodam jeszcze że to
TYLKO czy AŻ miłość!