JAK CIEŃ
Zniknęłaś tak nagle
w netowej przestrzeni
cisza - ani śladu,
nie dotykasz klawiszy.
Usiłuję zgadnąć -
gdzie jesteś, co robisz,
podążam wyobraźnią
po krętych ścieżkach.
W myślach wciąż bliska,
fizycznie daleka,
przytulam się do cienia
- twojego i czekam.
autor
zdzisław
Dodano: 2011-07-20 14:09:25
Ten wiersz przeczytano 381 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
tak, wystarczy wyłączyć komputer i człowieka nie ma...
?
Jest blisko,a tak daleko
Eh te wirtualne uczucia. Musisz być ostrożny bo nigdy
nie wiesz kto tak naprawdę czycha w cyberprzestrzeni.
Pozdrawiam
Pamiętaj,źe na drodze do realizacji marzeń nie
jesteś sam.Dzięki przyjaźni smutki dzieli się na
pół.Słuźę wsparciem.Cierpliwy nawet kamień ugotuje.
może gdzieś jest i czeka na krok pierwszy...literówka
się wdała taka jedna mała ...a poza tym bardzo
ładny...pozdrawiam ciepło
Niech klawiatura będzie twoim przyjacielem. Jestem
przekonany że dasz sobie rade i w sieci odnajdziesz Tą
wypatrywaną.
Jest w twoich marzeniach, wiec jest kolo ciebie
i blisko serca twego.
Pozdrawiam cieplutko.
Smutne :( Czekaj, może się jeszcze odezwie.