JAK SKRZYDŁA
Jak skrzydła Ikara w nocy świecą
i nie ma w nich pędu powietrza
jest w słowie pustka cisza co zamyka
rybę w drażliwym języku ognia
Heraklit się zadławi nocą
męczeństwo brzmi jak przekleństwo
i tak księżyc mruga za firanką wolnego
czasu
posłuchaj świerszczy w duszy
układaj wymyślne granie
skrzypce jak prohibit dźwięczą w tle
to serce tak zawodzi i oplata winnym
splotem
homo viator zapytasz życia jak trwałeś
ono odpowie
pięknym skromnym słowem
tak jak kochałeś.
Łódź,25.01.2008r. ula2ula
Komentarze (6)
Wiersz ciekawy, tresc filozoficzna, forma wiersza
wolnego , zastanawia mnie tylko ta kropka na końcu
wiersza, czy to przypadek w wierszu bez interpunkcji
czy też ma specjalne znaczenie? Ale cóż jedna kropka,
dla mnie liczy sie w nim przede wszystkim treść
szczególnie o zamknietej ryvie w płomieniach, ten wers
zapadł mi w pamięć, pozdrawiam serdecznie
Czytałem z przyjemnością....
Nie tylko piękny, treściwy, zastanawiający. Mądry
mądrością życia...
Ula ,czasem powalasz na kolana swoimi wierszami i tak
trzymaj .....
Tak jak kochałeś......i szanowałeś. Zastanowienie nad
życiem , analizowanie jego wartości i doznań stąd
płynących. Tak bym widziała treść twojego wiersza.
Zastanawiający.
Dziś znowu inaczej porywasz Czytelnika... Piękne słowa
o życiu, które jest takie jak kochamy :-)