Jakże pięknie kochać
Idą ramię w ramię przez kolejne lata,
z podniesionym czołem spoglądają w
przyszłość.
Czas im srebrne nitki we włosy zaplata.
Zapatrzeni w siebie wciąż z tą samą
iskrą.
Dźwigają codziennie życiowe bagaże.
wielbią każdą chwilę od samego świtu,.
Cieszą się, że jeszcze Bóg pozwala razem
chwalić śpiewy ptaków, zapachy jaśminów.
Wstają, kiedy księżyc chowa się za
miastem,
bo im żal najmniejszej, utraconej
chwili.
Celebrują życie - przecież raz jest
dane,
nawet jeśli czasem do krzyża chce
przybić.
Wieczór im przynosi zapach świeżej
mięty.
W filiżance wspomnień bogaty aromat.
Każdy łyk rozwija kadr kolejnych przeżyć
z przesłaniem na wargach: Jakże pięknie
kochać.
Komentarze (29)
prześliczna melancholia serdeczności
Ciepła melancholia.
Pozdrawiam :)
Piękna para w tym wierszu. Pozdrawiam :)
Słuszne przesłanie płynące wierszem. Pięknie o
dojrzałym uczuciu, przywiązaniu i nieodzownym
szacunku.
Pozdrawiam :)
:) pozdrawiam i głos zostawiam +
Już tu byłam, głos zostawiłam,
ale dodam, że faktycznie wiersz
dużej urody, co mnie nie dziwi
u powyższej Autorki:)
To perełka między wierszami. W zachwyt popadłem.
Naprawdę piękny wiersz. + i Miłego wieczoru.
pięknie napisane.... kochać to cel każdego ..
pozdrawiam
wspaniała para, wspaniałe podejście do życia, miłości
- cudowny, z przesłaniem wiersz.
Pięknie...każdemu wolno kochać, a najlepiej jak z
wzajemnością+:) pozdrawiam Magda
Pięknie Magdo.Takim parom kochającym sie można tylko
pozazdrościć. Pozdrawiam serdecznie.
Dobrze piszesz, kochać jest niezmiernie pięknie :)
prawdziwa miłość rodzi również piękne wiersze
no tak piękno trzeba kochać bo to jest piękne wsparcie
Witaj,
...i być kochanym.
Miłego dnia.
Serdecznie pozdrawiam.