Jego cien
Przezyte chwile czuloscia malowane
Dzisiaj jego obraz cisza zakryla
Unoszac nadzieje otulona marzeniem
By kazdej nocy zasypiac w niepokoju
Powoli umieraja piekne wspomnienia
Wraz ze zludzeniami rzeczywistosci
Bolesc sciska twoje serce
Ktore slepo wpadlo w jego dlonie
Odszedl tak daleko przekreslajac plany
Mimo to myslami biegniesz wciaz do niego
Usta nie chca milczec spragnione
pocalunkow
Gdy za oknem mrok, a twoje ramiona puste
Wiatr szepcze jego imie
Ktorego dzwięk dreszczem przeszywa nagie
ciało
A splatany dotyk mysli
Pokornie klania sie slabosci
Powoli opada ciezka zaslona
Odgradzajac dusze od wiary
Stworzonej polotem twojej wyobrazni
By na zawsze zabrac jego cien
autor
inna20
Dodano: 2009-03-30 01:08:44
Ten wiersz przeczytano 603 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Trudno zapomnieć te chwile-pozdrawiam!
Czy to rodzaj epitafium? Tak to odebrałem.
Wiersz bardzo ładny,jak muzyka co delikatnie palcami
klawiatur dotyka.
Pozdrawiam
...urzekająca,pięknie ukształtowana treść,świetne
metafory,-potrafisz wyrażać emocje.
nie widzę tego , co moi poprzednicy - owszem gadaninę
po próżnicy i kolejną powtórkę oklepanego tematu.
Zapewne wierszyk się dostanie na topu górkę, bo aż się
roi od banalnych powtórzeń - wszyscy go " zrozumiom",
niech więc się tam zakotwiczy na dłużej.
Wiersz bardzo ładny,jak utwór muzyczny Chopina.Śliczny
choć bardzo smutny. pozdrawiam
Smutny wiersz ale za to piękny.. oj dużo Tęsknoty tu
bije.. pozdrawiam
++++