Jej siła..
Łąka pachniała kwiatami.
Szła przed siebie,
Zgubiła sens istnienia.
Szukała wśród pól i gwiazd.
Drogi wąskie i kręte,
Utrudniały wędrówkę w nicość.
Miała jeszcze tylko siły, aby..
Pomodlić się za innych..
autor
Gonia_K
Dodano: 2007-11-18 12:57:04
Ten wiersz przeczytano 799 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Jak trudno żyć kiedy sens istnienia przeniknie naszą
głowę i serce.Życie wprawdzie to też kręta droga ale
nie podłamuj się.Często kryzys mija i jakby nowe
słonko zaświeci,rozjaśnią się łąki rozkwitną kwiaty a
ich zapach będzie kojarzył się tylko ze
szczęściem.Życzę Tobie byś
nigdy nie musiała wracać do tak smutnego tematu -
uśmiechnij się.
piękna miniaturka..smutna ale wiadomo jeśli ktoś
musiał mieć siłę aby dojść to...i pomodlić się śliczny
malutki wiersz..
Kręte i nieznane są grogi życia ,nigdy nie wiemy co
przyniesie nam jutro więc zawsze potrzeba nam trochę
siły i wiary by wyjść życiu na przeciw.
smutny... o życiu.. bo chociaż łąka kwiatami usiana
gubimy sens istnienia.. choć świat sie cieszy gubimy
siebie...
Bardzo ładny =]
Ma w kilku zdaniach ten sens :)
Pozdrawiam ;
jeszcze miała tyle siły, by pomodlić się za innych -
i to jej będzie wielokrotnie policzone, będzie
doceniona.
podoba mi sie ten wiersz w kilku słowach ujęte jest
wszystko.. pozdrawiam
Smutny troche wiersz ale zycie daje nam wszystkiego
zasmakowac .
w wymowie smutny ale ma sens ze zawsze zdążymy
pomodlić sie Mały obrazek o życiu ładny wiersz
refleksja że nieraz i takie jest życie
Bardzo smutny wiersz.... "sens istnienia" wiem
łatwo powiedzieć... ale wierzyć trzeba,,
dałam głos ;)
bardz ładny wiersz :)
jakby co u mnie nowy ;)
pozdrawiam