Jesienią w lesie Proza.
Z wilgotnego poszycia wypełzły strzępki
mgły. Potężne pnie drzew zalśniły jasnym,
głębokim brązem. Dzięcioły i inne ptaki
jeszcze drzemały, było cicho i spokojnie.
Potem wiatr zaszumiał w jesionowych
liściach, zakołysał świerkami. Las powoli
budził się do życia. Gdzieś zaśpiewał
grzywacz, zakrakał gawron. Młodego
jastrzębia zaatakowała banda kruków i
osaczyła ciemną burzą skrzydeł,
uniemożliwiając ucieczkę. Między drzewami
przeskakiwały dwie wiewiórki. Przeskoczyły,
po wysokim pniu zbiegły na dół, śmignęły
przez dróżkę i w szaleńczym pościgu, jedna
za drugą wbiegły na sąsiednie drzewo. Coraz
wyraźniej, widać było wydzielony pas ziemi
porośnięty młodymi sosenkami i wąską
ścieżkę wydeptaną przez zające. Obok niej,
ścieliły się krzaki leszczyny z orzechami,
soczyste dojrzewające jeżyny, kolorowe
skarby w postaci głogów. Kwitły jeszcze
karłowate macierzanki, drobniutkie różowe
goździki. W górze przeleciało stado ptaków,
dużych i ciemnych jak cienie. Trzymały
różowawe odnóża starannie podciągnięte pod
brzuchy, niczym wiekowe babcie na sofie,
ukrywające swoje nogi pod kloszem spódnic.
Wszystko powoli milknie i smutnieje, ale,
żeby nie było odpoczynku od upalnego lata i
ponurej jesieni, ostrej zimy, nie byłoby
też zmartwychwstania wiosny i nowego życia.
Koc liści jak całun zaczyna okrywać ziemię
we mgle tonąc, jak marzenia senne. Tessa50
Tessa50
Komentarze (27)
Bardzo pięknie.Pozdrawiam.Dobranoc.
Jesien w kazdej odmianie budzi
sentiment.Pozdrawiam serdecznie.
Szkoda młodego jastrzębia...tak to już w przyrodzie
jest... a bardzo intryguje obraz babci na sofie...
Cieplutko, z ostatnimi przypływami letniego ciepełka,
pozdrawiam.:)
To prawda, melancholijnie, ale pięknie. Serdecznie
pozdrawiam
Moi drodzy poeci!
Mam do wszystkich apel. Spotkałam się z opiniami, że
okienko dla wierszy jest za wąskie i niestety
samoistnie są cięte teksty. Napisałam w tej sprawie do
administratora portalu. Oto treść:
"Czy można coś zrobić z oknem, w którym wpisuje się
wiersze? Jest za wąskie i automatycznie cięte są
wersy. Wszyscy nad tym ubolewają. Wystarczy zmniejszyć
po bokach niebieskiego pola marginesy i już będzie
więcej przestrzeni dla tekstu."
Otrzymałam taką oto odpowiedź na moje zgłoszenie:
"Jest to pierwsze zgłoszenia takiego problemu, jesli
będzie ich więcej, zgłoszę administracji. Pozdrawiam,
Jan"
Jeśli więc chcecie, aby ten feler został poprawiony,
napiszcie do administratora lub do pana Jana o
modyfikację strony głównej w związku z tą kwestią.
Dzięki temu nasze wiersze będą wyglądały tak, jak
chcemy, a nie tak jak je maszyna poszatkuje.
Proszę, piszcie zgłoszenia!
Pięknie i melancholijnie.
Twoja proza to moje klimaty.
Pozdrawiam cieplutko.
Jak zawsze pochłania mnie lektura Twoich obrazowych
opisów.
Pozdrawiam, Tesso
podoba mi sie-pozdrawiam serdecznie
Pięknie, obrazowo i do tego mądrze napisane...każda
pora roku jest po coś:)
Pozdrawiam:)
Witaj Tesso. Znasz na wylot przyrodę. TWój las jest
piękny. Dobranoc
Pięknie w Twoim lesie. Jak zawsze wspaniałe opisy
przyrody.Pozdrawiam Tesso.
taki spokój bije z Twoich tekstów,ukłony
Właściwie to nie wiem co mam teraz napisać -
zamyśliłam się...
Pozdrawiam
Bardzo pięknie melancholijnie.Pozdrawiam cieplutko.
Tereniu - ubieram buty i idę do Twojego lasu na
romantyczny spacer ...
z przyjemnością przeczytałem Twoja barwna prozę -
rozmarzylem sie - pozdrawiam