Jesienne łzy
Jesień wprawdzie to smutna pora roku ale krople deszczu napawają nas melancholią zwłaszcza jak patrzymy na nie przez szybę okna ciepłego pokoju
Łzy jesiennego deszczu
smutno po szybie spływają
za kim tak bardzo tęsknią
po kim tak głośno łkają
Dlaczego ich łez strugi
szukają pocieszenia
gdzie znajdzie upust rozpacz
gdzie cel ich przeznaczenia
Już wiedzą że to ziemia
spragniona ich obecności
nasycić chce swe łono
marząc o ich bliskości
autor
renia
Dodano: 2007-11-07 08:08:37
Ten wiersz przeczytano 1837 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Nie ma to jak jesień.
Inne pory roku moga sie pochowac.
Bardzo dobrze napisany wiersz...dzis własnie te łzy
jesiennego nieba po mych szybach spływaja...smutno...
Wiersz tkany miłością, tęsknotą.... i bólem.
Piękny.. chociaż przepełniony smutkiem.
krótki ale treściwy wiersz , ziemia spragnina deszczu
jak pożywienia , mądry , ciekawy wiersz.
Lzy jesienne, kiedy do tego mgla... zawsze poruszaja
czule struny mojego serca. Co innego latem, kiedy do
tego pioruny blyskaja - wtedy zwykle deszcz pobudza :)
Właśnie jesień nastraja nas melancholią i wraz ze
spływającymi kroplami deszczu,po szybie często łzy
spływają po policzkach.Ale Ktoś taki jak Ty,uśmiecha
się przez nie,bo wie,że to minie...jak jesień;)