Jesienne sztormy
przez tydzień cały szare mgły się snuły
z daleka majaczył klif niewzruszony
patrząc w dal mglistą przyglądał się
morzu
czekając na zimny północny wiatr
już trawy na wydmach niebieskozielone
tulą do piasku swe ostre źdźbła
fala się piętrzy zburzoną wodą
wierzchołki grzywy spienione gna
nad szarym morzem ciemna noc zapadła
dudnienie wycie przejmujący gwizd
to sztorm rozszalały potęgą z głębin
z całą swą mocą naciera na brzeg
wstał ranek jakże odmienny od wczoraj
słońce wyjrzało zza ciemnych chmur
klif się nie poddał buki ocalały
zniknęły łodzie i plaży piach
wczoraj burzliwe i gniewne morze
dzisiaj rozczula pięknem urzeka
z wielką pokorą pochylasz głowę
człowiek to mała cząstka wszechświata
autor
karmarg
Dodano: 2016-10-29 16:28:12
Ten wiersz przeczytano 2646 razy
Oddanych głosów: 76
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (87)
Marianko, teraz, gdy nie mogę na brzeg, nawet jeśli
fale udają masełko na świeżej bułeczce - czekam na
wieści od Ciebie. Sztorm, pół-wicher nawet, byle
ludzie bezpieczni.
Dlatego każdy wers z wiersza przekładam do wyobraźni,
a w niej chowam tęsknotę za zapachem morza.
Pozdrawiam Cię ciepło.
Podpisuję się pod Tadeuszem obiema rękoma.Piękna,mądra
rzecz.no i +
Witaj Marianno
Jakże piękne i mądre są teksty
Twoich wierszy. Piszesz tak
obrazowo, że zaczynam lubić
morze, chociaż moją miłością
są góry. Spróbuję nawet
napisać sonet marynistyczny,
a Twój wiersz pomoże mi
spojrzeć na morze Twoimi oczyma.
Serdeczności:}
Widok nadmorski w wierszu piękny chociaż z rozszalałym
morzem,ale morze jesienią takie jest. Pozdrawiam.
Miło przeczytać było...
+ Pozdrawiam
Jutro się wybieram do Sopotu bo niedaleko odpoczywam
,spojrzę więc na spienione fale a jeśli nie zdążę znów
przeczytam piękne Te słowa
Pozdrawiam cieplutko
Masz natchnienie Marianko i możesz czerpać wenę z
widoków. Pozdrawiam
a mnie to przypomina życiowe sztormy...
no a kto może tak pisać o morzu jak nie Ty? Masz na
wyciągnięcie ręki :)
Pięknie i ta pokora....jakże potrzebna:)
Piękne te " Jesienne sztormy". Serdeczności
karmarg:))))
Marianko mieszkasz tak blisko morza, że możesz obraz
morskiego krajobrazu nam zbliżyć.Piękny wiersz,
pozdrawiam serdecznie.