Jesienny abecedariusz
A na bulwarach już jesiennie.
B iałe koronki pająk dzierga.
C iepło nad ranem jeszcze drzemie.
D ęby w szkarłatnych śpią sukienkach.
E cho ukryło się w dolinach.
F irany srebrne tulą łąki.
G łos kormoranów czas domyka.
H istorię lata pora kończyć.
I tylko cichy odgłos muszli
J eszcze popłynie falą wspomnień.
K toś łzę uroni, by się wzruszyć.
L etnie westchnienia czas pochłonie.
Ł zawią poranki i wieczory,
M inuty ciagną się bez końca.
N iebo ołowie ciężkie toczy,
O braz nostalgii z pól wygląda.
P o wrzosowiskach plącze fiolet.
R ynny łykają krople deszczu.
S trofy wciąż mokre, niepogodne,
T ylko winobluszcz pąsem westchnął.
U fam, że miną te szarugi,
W iosennie znów zabije serce.
Y acht z sinym żaglem kurs odwróci.
Z ielonym wierszem niwa wzejdzie.
Komentarze (27)
Świetny abecedariusz, napracowałaś się i efekt jest
super:)
Uściski:)
Podziwiam za talent :)
i dobrze ufasz ..bo szarugi miną .. jesteś szaloną
lecz kochaną dziewczyną .. czyli Kobietą ..
Niesamowity wiersz. Jestem pod wrażeniem.
Fajny, abcedariusz, choć nie przepadam za nimi :)
Za pracę i ładny wydźwięk
wiersza.
:)
Serdecznie pozdrawiam!
Popłynę na tym jachcie i będę podziwiać świat.
Aż miło zanurzyć się w tych metaforach Magduś.
Pozdrawiam cieplutko paa
Msz dzieło udane:) Miłego dnia:)
To prawdziwa sztuka: jest w tym poezja, sens i styl
Piękny wiersz a jednak napiszę byle do wiosny bo nie
lubię takiej szarej pogody i ołowianych chmur
pozdrawiam słońca życząc
Zachować poetyczność tekstu
w takim rodzaju wiersza jest
sztuką.
Miłego dnia Magdo:}