jesienny balet

Każdy dzień życia innym jest
raz pali słońce a raz siecze deszcz
Czasem to fart gdy grzeje słońce jesienią w zimny kark
A człowiek idzie jak ten smark
pod wiatr przez błoto,trawę,park

I szumią w parku stare już drzewa
na starej ławce pijany śpiewa
Idę i ziewam przed deszczem zwiewam

W oczach mych lśnienie
ale to nie z radości to przeziębienie
mnie bierze sam w to nie wierzę

Jak dojdę do domu to zjem cebulę
może do koca też się przytulę
Strzele se kawkę i fajkę zapalę
bo już mnie znudził jesienny balet

autor

Franz

Dodano: 2006-10-16 22:22:16

Ten wiersz przeczytano 652 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie