Jesteśmy jacyś nienormalni

Jesteśmy jacyś nienormalni

Do siebie dociskamy usta
Patrzymy sobie w oczy,
a tam morza
świetliste oceany

Przedługie zabawy sekundami
O nosy zahaczamy wiatrem
Mam nasze dłonie w ramce
I pustsze w sobie braki

Nawet nie czuje
Jak mnie boleśnie
Przenikają chmury
Między palcami

W ataku depresji
Pozarzynam krople deszczu
Zamknę pyski
Małym kwiatkom
Zachód słońca
Ściszę

autor

Sir Peter Agis

Napisany: 2007-09-07 Dodano: 2007-09-07 23:56:50

Ten wiersz przeczytano 561 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie