Jeszcze tu jestem
Kiedy wokoło wszyscy stoicie
I zadumani patrzycie we mnie
Myślicie sobie - gdzie jest to życie
Szukacie sensu w istnienia dramie
Jeszcze tu jestem - a już mnie nie ma
Czy moje ego tkwi w tym bezruchu
Czym dla człowieka jest matka ziemia
To co mną było - czy mieszka w duchu
Czy ja odeszło wraz z moją duszą
Czy Bóg na chwilę dał mi to ciało
Któremu życie było katuszą
I na zatratę tu pozostało...
Co człowiek kocha w drugiej osobie
Potrzebne ciało czy piękną duszę
Miłość się kończy wraz z ciałem w grobie
Mimo rozpaczy serca poruszeń...
Gdy wątłe zdrowie niepewność daje
Czy jeszcze jutra będą mnie budzić
Grzechy mnie straszą niepewnym rajem
Że Boga nie ma - a stracę ludzi
Komentarze (16)
Głębokie przemyślenia pięknym językiem opisane.
Uchwycone to, co z reguły trudno nazwać
bardzo ladnie napisanyw iersz .. rozmyuslanie nad
sensem zycia .. duzo pytan i obaw a zadnej odpowiedzi
.. trzeba zyc chwila i cieszyc sie tym co mamy za
kazdym razem kiedy oczy rano otwieramy
Rozumiem rozmyślania - ale czy warto? Będzie co będzie
radujmy sie póki czas. Wiersz bardzo dobry.
Czy to oznajmienie? Czy może samo siebie utwierdzenie,
że żyjesz na tym świecie marnym? :-(
Tej Pani musimy wszyscy ufać - przychodzi zabiera i
nie pyta,ale co jest nieskazitelne na sto procent?
Wszyscy są równi i nie było jeszcze aby kogoś
zapomniała! Lub czy może się ktoś wykupił? Jesteśmy
jeszcze-czyli żyjemy Jedno jest pewne - że to co
jest? To jest wielkie,a to może tylko być Bóg! Wiersz
oddaje kunszt ręki co trzyma jeszcze dobrze pióro!
Rozważania snujesz o życiu... ale są w Tobie pokłady
piękna, dobra więc nie patrz tak smutnym wzrokiem...
choć smutkiem powiało...to bardzo ładnie ten wiersz
napisałaś, Twoje słowa skłaniają do zadumy...ja też
czasem się zastanawiam, czy to "niebo" nie jest
przypadkiem pustym kartonem, w który celujemy, jak
piłeczkami, złudzeniami o lepszym "tamtym" świecie...
pytanie o sens zycia...milosci....strach przed jutrem
przed smiercia..zadajesz pytania ktore gnebia
wielu...pieknie napisany wiersz
Piękny mądry bardzo wiersz ciekawy o sensie naszego
życia. Wiele pytań pozostawiasz bez odpowiedzi.
Jak zwykle pięknie napisany, leciutko rytmicznie, rymy
dopracowane. Ostatnia zwrotka cudeńko.
Bardzo pouczające rozważania poetyckie, wiersz pięknie
poprowadzony, w dobrym , równym rytmie gratuluję.
Radziłbym zastąpic jeden z wersetów- (Czy ja odeszło
wraz z moją duszą?) czytam twoje wiersze zdużym
zaciekawieniem,
należysz do 30 wybrańców beja w moimrankingu.+
bardzo ciekawy wiersz resztę już napisano
Ładnie, ale smutno, wiele obawy i pytań, na które
trudno odpowiedzieć. Każdy co innego kocha w drugim
człowieku, ja kocham piękną duszę.
Duzo w Twoim wierszu niepewnosci i obawy przed tym co
bedzie,ale tez glebokiego zastanawiania sie nad swoja
wlasna osobowoscia i sensem zycia.Jak zawsze plusik za
piekny wiersz i nienagane rymy.
Wiersz b.smutny, ale jakze piekny. Zastanawiasz sie
nad sensem zycie. Oplakujesz po stracie ukochanej
osoby. Ale wierz mi, ze dalej warto zyc. Choc czasem
trudno. Mamy przeciez dla kogo. I chociaz po drodze
tracimy ukochanych... takie koleje losu, jedni
odchodza a nowe pokolenia przychodza. Czas przyjdzie
na kazdego. Ale poki co cieszmy sie tym, co mamy.
Dziecmi, wnukami, rodzina, przyjaciolmi. I troche
usmiechu, przeciwko zlemu losowi. Usmiechnij sie
Julio, jak Scarlett powiedziala: "Jutro bedzie nowy
dzien"
pytasz o sprawy, nad którymi męczy się każdy człowiek
- nie znam odpowiedzi, ale wiersz w swoim klimacie
jest bardzo ujmujący ... póki ruszamy głową, póty
żyjemy i to najważniejsze :)