Jutro
Wiesz, jutro będzie jaśniej, prościej;
wiatr już przegania ciemne chmury.
Nasz sad objęła cisza. Rośnie,
rumieńcem oblał się i tuli
jabłka przy ogniu liści zbrzydłych.
Ściegiem dwustronnym pająk począł
złudne przykrycie na bezskrzydłe.
Z nieporadnością wręcz uroczą,
od much ogania się, w oklaskach
wznosi pod niebo. Tajemnicą.
Zaświeci wkrótce pierwsza gwiazdka.
A dziś? Żurawie na nas krzyczą.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2016-10-26 11:09:31
Ten wiersz przeczytano 1960 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
uwielbiam klucz żurawi sunących po niebie .. wiersz
bardzo ładny ..pachnie smutkiem ..a jednoczenie
nastraja ..
Cudna melancholia:)
:) Zwiał ogonek z "nieporadnością".
Piękny wiersz.
Przyjemnie czyta się taką melancholię!
Pozdrawiam :)
Piękny wiersz! Pozdrawiam!
Dziekuje kolejnym gosciom za odwiedzinki :)
A krzemAni dodatkowo za podpowiedz :)
Jest nadzieja na coś lepszego.
Jak zawsze bajkowo, choć przestawiłabym jedno słowo
"Wiesz, jutro będzie jasniej, prościej;" MIłego dnia:)
Żurawie krzyczą na pożegnanie. Wrócą, gdy wiosna
nastanie, a jutro też jest dzień :)
ładny wiersz,:)
Z przyjemnością przeczytałam...
miłego popołudnia Stello:)
Miło przeczytać kolejny było...
+ Pozdrawiam
Lubię taką melancholię :)
Miłego dnia.
pięknie
teraz krzyczą
lecz na wiosnę powrócą :)