Jutro
Wiesz, jutro będzie jaśniej, prościej;
wiatr już przegania ciemne chmury.
Nasz sad objęła cisza. Rośnie,
rumieńcem oblał się i tuli
jabłka przy ogniu liści zbrzydłych.
Ściegiem dwustronnym pająk począł
złudne przykrycie na bezskrzydłe.
Z nieporadnością wręcz uroczą,
od much ogania się, w oklaskach
wznosi pod niebo. Tajemnicą.
Zaświeci wkrótce pierwsza gwiazdka.
A dziś? Żurawie na nas krzyczą.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2016-10-26 11:09:31
Ten wiersz przeczytano 1961 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
Piękny wiersz! Pozdrawiam!
no, wiesz, że to Umiesz Pisać. Pozdrawiam :)
Pięknie malowane słowem jak pędzlem... pozdrawiam
ciepło :)
Fajny, przyrodniczy. Ma fajną firmę zdań
przeplatających strofy
Bardzo na tak serdeczności
W temacie "przyroda" jesteś niezrównana:)
Ps. Ten fragment:
"Nasz sad objęła cisza. Rośnie,
rumieńcem oblał się i tuli"
czyta się, że "cisza rumieńcem oblał się i tuli, a nie
sad. Jak myślisz?
Stello, widzę to zlotowisko na polu, a dzięki Twojej
liryce, również słyszę - tak sugestywnie dobrane słowa
:)
Serdeczności :)
i jeszcze krzyczą żurawie?
kiedy włącza się moja melancholia, też czekam na
jutro. Bo Jutro znów pójdziemy na całość ... ;)
Zaczytałem się w tej Twojej melancholii +++ PIĘKNA
Piękny,jak wszystkie Twoje wiersze.Pozdrawiam.
Pięknie!
Prawdziwy obrazek późnej jesieni zatopiony w mgle
melancholii.
Interesująco.
Pozdrawiam Ewciu.
Uroczy.Miło poczytać.
Pozdrawiam Stello
Bardzo ładna jesienna melancholia.Romantycznie i
klimatycznie.
Pozdrawiam Stello
pięknie z jesienną melancholią...jutro też będzie
nasze:-)
pozdrawiam
cudownie... jak to u Ciebie :-)