Kamienny świat

Pięknie to ująłeś. Nasi bliscy, którzy odeszli nadal
żyją w naszym sercu.

każdy z nas zapala znicze. Dzień pamięci ...

Nasze mysli zawsze powracaja do tych kamiennych
pomnikow, bo w nich jest czastka nas. Gdy pochylamy
sie nad tymi plytami, nie widzimy kamienia, ale twarze
naszych bliskich. My jestesmy kontynuatorami ich
historii, nie rozdzielni , ciagle obecni w naszych
myslach i sercach. Dziekuje za ten wiersz , to jeszcze
jeden pomnik dla nich. Pozdrawiam serdecznie.

Ciało umiera lecz miłość żyje na zawsze w naszych
sercach. Piękny, wzruszający i melancholijny wiersz..

Wiersz o tych co żyli i odeszli, skłania do zadumy.

Słusznie zakwalifikowałeś do tematyki - życie.Bo Ci co
odeszli są i powinni być żywi w naszej pamięci.Wiersz
prawdziwy,ciepły i dobry.

Tak, ten kamienny świat to tylko otoczka, prawdziwa
pamiec w sercu.

zostają w sercu i na fotografii ... :)

Tak, kamienne miasto krzyżami usłane, a w mieście
zostały osoby ukochane. To nic,że właściwie ich tam
nie ma, pamiętamy i tęsknimy, to smutny temat.
Zapalimy znicz, postawimy kwiaty, modlitwę zmówimy i
do domu wrócimy zadumani.

Niewiarygodne to wszystko,a jednak
prawdziwe.Przeplatanka życie, śmierć.Refleksyjny i
prawdziwy Twój wiersz.:)

Pomniki,znicze, chryzantemy...to swoista kołderka,ale
najprzytulniej będzie zmarłym wśród naszych myśli.

we mnie mieszkają, istnieją - magiczność obecności
nieobecnych - jest wielka - ładny wiersz.

Niosą ukojenie-ziemia i kamienie a my swym życiem
gramy i tam podążamy-pozdrawiam.

Moze nasze zycie jest snem tylko?A kiedy sie budzimy
ze snu,,juz nas nie ma,,,
wzruszajacy wiersz,,pozdrawiam z daleka.

Wiersz bardzo na czasie...