KATYŃ kozielsk miednoje...

GLORIA VICTIS !

Jeden strzał i jeden oficer uwolniony
Nic nie jest mu bliższe jak kula w potylicy
I węzeł za plecami wielokrotnie spleciony.
Drugi strzał i kolejne modły w leśnej kaplicy

Potem głuchych strzałów było tysiące
Szelesty igieł były ich stróżami.
I ta krew na dłoniach dwa narody wiązała
I rowy wypełnione biało-czerwonymi różami

Jasne ich dusze szkarłatne ich głowy.
Idą kolejni między świerkami kalecząc oczy
Nie wiedząc że do koron, szukając pomocy
podnoszą głowy widząc Boga, jak sen proroczy

Ludzie bez twarzy bez śladu sumienia
W ciemnym pokoju wyłożonym czekaniem
Ślady krwi zmywają od niechcenia
Trociną ,nasiąkniętą Polskim męczennikiem

O Matko katyńska co w drzewie nad mogiłą
Na wszystkich spoglądasz z ciernistym uśmiechem
Daj im życie wieczne, bądź im miłą
Ich ciała zmarnowane okryj puchem.

Matko co straciłaś jedynego syna
Co w nadziei czekałaś aż powróci
W oprawcach nie szukaj śladu sumienia
Pokaż im z orłem zardzewiałe guziki

Pół wieku skrywana prawda o ludziach Co Bóg Honor Ojczyzna nosili na ustach Nie zapomnimy !

autor

mateo.g

Napisany: 2007-09-17 Dodano: 2007-09-29 22:55:55

Ten wiersz przeczytano 859 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie