O Katyniu

zanim woda ze strumyków udawała
że nic się nie stało
a las się starał szumieć tak jak zwykle
nie śmiała krew wypłynąć
prawdą nad tym co było
żeby nie musieć kłamać gdy się kłamało

choć łzy przetrwały wieki nie tylko lata
to bardziej szczerze z oczu wypłynęły
mogiły wodę łez tracić w końcu chciały
bo było za co płakać

ważne
kto wie za co
i po co
i z jakiego powodu
przewinienia czy zbrodni

płakać po prostu się chciało

autor

tomeo

Dodano: 2010-09-02 22:38:31

Ten wiersz przeczytano 1715 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie