W każdym słowie

Cicho stąpam po podłodze.
Tańczę w chmurach bezszelestnie
Nieś mnie ma nadziejo, do samego nieba
Dodaj skrzydeł cicha zorzo
Słyszę bicie swojego serca
- To przykre bo nikogo więcej.
(W każdym słowie pochowane miliony myśli.)

Nie zrozumiesz.
Nie obarczam Cię za to

Poplątane w mojej głowie.

Opisuje przestrzeń wokół siebie.
Suche, gładkie ściany.
Kleiste podłogi.

Cisza –
- znowu hałasem rozdarta.
I znowu kręci się karuzela.
Fatalna układanka.

Niczego nie oczekuje więcej.

Ja - tylko, ja. Nikt więcej.

autor

Sabinka

Dodano: 2006-12-23 18:25:51

Ten wiersz przeczytano 509 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie