Kiedyś

kiedyś zadam pytanie
a ty będziesz odpowiedzią
tak oczywista i jasną
że aż niepotrzebną

kiedyś usiądę przy biurku
wsparta na twym ramieniu
zapełnię kartkę kolejnym dniem
tym razem nie straconym

kiedyś wyjrzę przez okno
na krople z nieba lecące
a ty mi ręką pomachasz
i granatowym parasolem

tymczasem jeszcze poczekam
w ciszy i ciemności
tymczasem pośpiewam sama
do czterech żółtych ścian

może nakreślę twój obraz słowami
przy biurku na białej kartce
niewiadomy jednocześnie znany
atramentem z oczu wylanym

"Jednego serca! tak mało, Jednego serca trzeba mi na ziemi, Co by przy moim miłością zadrżało."

autor

Evella

Napisany: 2008-10-21 Dodano: 2008-10-24 09:18:51

Ten wiersz przeczytano 517 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie