,,Kiedyś ,,

Pociąłeś moje dłonie
gdy ofiarowałam ci siebie
zakopałeś zmierzch w ogródku za domem
mrok zmęczony .

Znów zapowiada się na mdły deszcz
coś za dużo chmur na tym jednym świecie
a za mało rozmów o tym samym
że jest mi źle nawet przy tobie.

Nie chce umrzeć tak młodo
nie chce żyć
wszystko zostało , tak samo wygląda nawet ulica
pozbieram się
przemyje twarz ze wszystkich zmartwień
zwykle nie wam sny o nas
że istniejemy dla siebie na dłuższy czas
i budzę się.

Nigdy nie sądziłam że razem możemy tworzyć jedno
a jedno bez drugiego uschnie następnego dnia.

autor

Sober

Dodano: 2008-02-18 00:00:10

Ten wiersz przeczytano 773 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Toniczny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie