W kieliszku chowając wspomnienia
Na stole stoi butelka wódki
To w niej topi swoje smutki
W pokoju kieliszki porozbijane
Na ręce żyletki znamie
Tak każdego dnia zapomina
Że jej miejsce zastąpiła inna dziewczyna
Co dzień powtarza się ten film
Ona z butelką wódki w nim
W lustrze widzi swoje odbicie
I widzi jak sobie marnuje życie
Ciągle kieliszek trzyma w ręce
W drugiej podarte jego zdjęcie
Z oczu ciągle łzy płyną
Wciąż go kocha....kiedyś była jego
jedyną
On już jej nie chce tą miłość zmarnował
Ona wspomnienia w kieliszku chowa
Z zamkniętej powieki znów spływa
kropelka
Jej już się kończy kolejna butelka
Chce zapomnieć lecz wciąż żyją
wspomnienia
I ciągle go kocha choć tyle zadał jej
cierpienia
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.