Kim jestem?
Mam oczy by widzieć cierpienie.
Mam uszy by reagować na zło.
Mam nos by czuć zapach kwiatów.
Mam usta by mówić prawdę.
Mam dłonie by mogły mi służyć.
Ale kim ja w ogóle jestem?
Mam uczucia by dbać o innych.
Mam rozum by wiedzieć, co dobre.
Mam wolną wole by iść swoją drogą.
Mam smak by decydować, co lubię.
Mam serce by się stać kimś lepszym.
Ale kim ja w ogóle jestem?
Mogę śnić o najwspanialszych rzeczach.
Mogę marzyć by życzenia się spełniły.
Jednak jestem szczęśliwym człowiekiem,
gdyż potrafię zapomnieć o moim bólu.
Jestem jak pogoda na Twojej twarzy,
tworze słonce, deszcz i kolorową tęcze.
Komentarze (1)
Wiersz pełen prawdy. I widać z serca pisany . Takie
lubię .