Kim jo jest

jeszcze kilka miesięcy i rozkwitną krokusy...jesteś
poetą, który pięknie gwarowo pisze wiersz...pozdrawiam

ano masz rację: "ino proch". ładnie.

Jesteśmy prochem, do ziemi wrócimy i w kwiatach
człowiekiem się nie odrodzimy. Skoruso jak zwykle
ładny Twój wiersz.

Pięknie.Pozdrawiam serdecznie.

u mnie dzisiaj właśnie "furkajom te płatecki
śniegu"-wszędzie bielutenko ,ale już czekam wiosny i
kwitnących krokusów - wracając do wiersza pisz
skorusko pisz te przepiękne gwarowe wiersze -zanim w
proch ...- pozdrawiam z zasypanej śniegiem
Wielkopolski

wobec piękna przyrody wydajemy się tacy znikomi i
mali-ale to przecież my ten krajobraz również
kształtujemy,pozdrawiam

z prochu powstałaś i w proch sie obrócisz ale teraz
podziwiaj piękno jakie stworzyła natura...

Wiadomo jesteś po to, by podziwiać piękno świata,
opisywać w pieknej gwarze i to / oraz niezwykłe
ciepło/ po Tobie zostanie.

Świątecznie mi się kojarzy ten wiersz. Pozdrawiam
serdecznie.

Piekne te twoje wiersze.Lubię do ciebie zaglądać.

Jesteś częścią tego wspaniałego świata, dziełem Boga.
A że istotą niedoskonałą, to może i lepiej, bo przez
to ciekawszą.

Na kieluski będziesz jeszcze długo musiała czekać

Zyciowo,,gwarowo,,,tak po staropolsku,,
pozdrawiam z daleka.