Klatka

Zamknąłbym cię w klatce, klatce serca swego.
A żeby już nigdy nie pytać. Dlaczego?
Pojawiasz się nocą, rankiem Ciebie nie ma.
Wołam i szukam jak ta szeroka ta ziemia.
Wymazuje horyzont, by szukać dalej.
Tylko serce z nadzieją powtarza stale.

- Poczekaj, nie szukaj, już wieczór nadchodzi.
- Poczekaj, utoniesz w rozkoszy powodzi.
Kiedy nie potrafię mieć cię tylko nocą.
Bo w każdej sekundzie zmysły wszystkie proszą.
Gdy jesteś, mi zmrokiem to bądź o poranku.
W aromacie kawy czekaj na ganku.

Słodyczą jak ciastko rozpływaj się w ustach.
Spójrz, dziś w moją duszę bez ciebie jest pusta.
Nigdy więcej nie rozdzielaj nocy od dnia. Marzeniem jesteś ty, spełnianie snów to ja.
Świt bez resztek nocy dla szczęścia za mało.
One nierozłącznie i my twórzmy całość.

autor

Timotei

Napisany: 2022-12-02 Dodano: 2022-12-02 22:36:29

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie