Kobierzec
Rozłożę kobierzec z płatków utkany
z kwiecia co w sercu moim hoduję,
łzami co niczym diamenty przybrany
a każdą z osobna nad życie miłuję.
Są bowiem wspomnieniem dnia przebytego,
uśmiechem w cieple dla nas tworzonym,
w całej swej krasie, lecz odległego
co pocałunkiem z wieczora wieńczonym.
Przejdziesz się po nim w mym utęsknieniu
po tym szkarłacie serca kolorze,
przyjrzysz się bliżej mojemu cierpieniu
a ja u stóp Twoich serce me złożę.
13 grudnia 2008
13:49:57
Komentarze (5)
Romantycznie i słodko:)
........................... to mój bzdurny komentarzy
(niemerytoryczny jak zwykle), ......................
to opinia o wierszu, "żeby dostać punkciki" podobno! a
to ................ miłe słowo jakieś lub
pozdrowienie, żeby się przypodobać!
Bardzo dobry, ciepły i pełen uczucia wiersz.
Wiersz bardzo romantyczny i pełny miłości.
Cudowny zmysłowy wiersz napisany zręcznym piórem
jestem pod ogromnym wrażeniem