Kochać, kochać, kochać Cię!
Kochać, kochać, kochać chcę!
Kto chętny by być obiektem?
Bo taka natura moja już jest,
by kochać mam zawsze potrzebę.
Właściwie obiekt wypatrzony mam,
tylko czy wyda on zgodę?
By kochać, kochać, kochać Go,
tak bardzo, jak tylko mogę.
Jednak czy zgoda potrzebna mi?
Uczuć mi nikt nie zabroni,
gdy kochać, kochać, kochać chcę,
nie patrząc czy za mną pogonisz.
Bo gdzieś w moim sercu potrzeba jest,
dużo silniejsza ode mnie,
by kochać, kochać, kochać Cię,
bez względu czy tego zechcesz.
Kochać, kochać, kochać chcę!
nikogo, jak tylko Ciebie!
Pozwól mi kochać, kochać Cię,
do szczęścia tylko to mi potrzebne.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.