Kolejna szansa

Było wyjątkowe piękne przedpołudnie, łagodne, balsamiczne i słoneczne. Niebo lśniło czystym błękitem malując wszystko ostrymi kontrastami światła i cienia. Nic nie zapowiadało tego, co się później działo. Nagle poczuła się źle. Miała wrażenie, że w środku coś pękło. Z bólu chwytała powietrze niczym ryba wyrzucona na brzeg. Po raz kolejny zaś znalazła się w otoczeniu białych ścian, lekarzy i pielęgniarek. Pośród cierpienia i bólu wielu ludzi. Gdy poczuła się lepiej,w pogodne poranki leżąc w łóżku podziwiała migotliwe odblaski promieni słonecznych tańczących na rozkołysanych drzewach. Późnym popołudniem ukośne promienie zachodzącego słońca zalewały pomieszczenie jasnym blaskiem. W bezsenne noce patrzyła na księżyc, który wolny od chmur, pełny i okrągły jak krążek mozzarelli oświetlał fosforyzującym blaskiem jej łóżko. Zapadając w krótki drzemki, często w myślach przenosiła się do miejsc i zdarzeń bliskich jej sercu. Szczególnie jedno sprzed wielu lat powracało jak bumerang. W prezencie dostała małego pieska, którego nazwała Czaruś. Stał się ulubieńcem rodziny i został zabrany nad morze. Powitała ich plaża szeroka i złocista, morze spokojne aż po horyzont pod błękitnym baldachimem nieba zachęcało do kąpieli. Czaruś, wówczas jeszcze mały psiak podążył za panią. Przed wodą zatrzymał się, schylił łepek żeby powąchać, wtedy fale spryskały jego czarny nosek słoną bryzą, którą zlizał różowym języczkiem. Morska woda zdaje się smakowała mu całkiem nieźle, bo ośmielił się podejść bliżej, żeby napić się więcej. Ale kolejna fala przegoniła go z powrotem na plażę. Na jego pyszczku malował się wyraz skrajnego zdumienia.
Głos pielęgniarki wyrwał ją z sennych marzeń, wróciła do smutnej rzeczywistości z kolejną szansą na życie.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2015-06-14 Dodano: 2015-06-23 21:56:03

Ten wiersz przeczytano 1344 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie