koło istnienia

Bardzo dobry wiersz. Trafne refleksje. Śmierć jest
częścią życia...

Pięknie dziękuję za komentarze i czytanie.
Pozdrawiam serdecznie.

życie i śmierć nawzajem się uzupełniają, czasem nie
wiadomo, które bywa gorsze, a które wybawieniem,
nieuchronność w obliczu łez
falą zastyga i grzeźnie by powstać,
nawijana perłami na sznur nieskończony...
zatrzymałaś refleksją
pozdrawiam serdecznie

Gdy pojawia się życie, śmierć tylko czyha, by dopaść
ofiarę, nie bacząc na wiek, czas i miejsce. Mnie
najbardziej jest żal Bogu ducha winnych dzieci, którym
nie jest dane cieszyć się zdrowiem i długim życiem.
Miłego dnia życzę :)

To prawda, pozdrawiam ciepło.

Podpisuję się pod komentarzem Nel-ki :)

Myślę , że ten wiersz nie jest smutny, raczej
akceptuje nieuchronność losu, a jeżeli żyje się w
pełni to ma się uczucie spełnienia i mniejszy lęk
przed śmiercią...pozdrawiam miło)

Bardzo Wszystkim dziękuję za poczytanie i refleksje.
Pozdrawiam serdecznie.

Witaj
Interesująco o śmierci i miłości trwającej po
wieczność.
;)

a jednak...

pozdrawiam Szadunko

Wieczny sen oznacza brak możliwości przebudzenia.
Śmierć może być na zawsze lub na chwilę.
Wybór jest trudny :)
Pozdrawiam:)

Tak bo śmierć to część życia. Piękny, refleksyjny
wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)

Refleksyjny, dobry wiersz msz.
Pozdrawiam serdecznie
na dobrą niedzielę Szadunko:))

Nie wiem czy można pokochać śmierć.
Ona jest nieuchronnością, i trudno się z nią pogodzić.

Bywa wybawieniem dla umierającego od bólu i
cierpienia.
Dla bliskich jest tęsknotą wieczną i miłością co
wszystko zwycięża.

Na cmentarzu płaczą nie tylko ludzie.