Koniec roli...

To co do życia nas popycha,
każe zapłakać i oddychać,
podnosić liście jak z drzew spadną,
jest wielka siłą, chociaż żadną.

To co do szczęścia nas popycha,
każe rozczulać się i wzdychać,
kurz ścierać z mebli, myć podłogi,
jest wielkim darem choć ubogim.

To co w miłości pcha do przodu,
każe ulegać bez powodu,
albo pod nogi kwiaty rzuca,
jest wielką siłą, nie zasmuca.

Reszta to poza, zwykłe granie,
na życia głośne zawołanie,
liczy się efekt, koniec roli,
która na koniec gry pozwoli...

autor

Grand

Napisany: 2009-09-20 Dodano: 2010-01-07 14:57:28

Ten wiersz przeczytano 390 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie