Kosmicznie o lirycznym

godzina 20:20...

Czarne pasmo jak noc bezgwiezdna.
Oplata śniadawą orbitę,
Z dwiema błękitnymi planetami.
Raz w półmroku,raz w zorzy radosnej,
Uśmiech tajemniczy ukrywa.
To rozwartych w uśmiechu to znów,
Półprzymkniętych ustach...
Co Mu chodzi po głowie trudno odgadnąć.
Tysiące myśli niczym meteoryty,
Przekracza Jego umysł.
A Ja,jak ten prom kosmiczny,
Wciąż orbituję ku Niemu,naprzód.
A mam wrażenie jakbym stała w miejscu.
Czy jest ktoś w stanie dostać się do środka,
I tę niewidzialną granicę przebyć...
Sercem Jej jest centrum duszy,skryta w głębi.
Jak mam się przez Nią przebić?!....
By móc,w końcu,Tę planetę objąć wzrokiem,
I co tajemne wreszcie odkryć....?!

autor

spandrx

Napisany: 2009-03-30 Dodano: 2009-04-02 11:06:35

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie