Zraniona nadzieja

Czuję się obco we własnym pokoju,
Czy można się tak czuć?
Nie wiem już co jest gorsze,
Samotność czy w sercu chłód?!
Chciałabym utonąć gdzieś,
Na zawsze i się schować.
Lecz nie dane jest Mi śmiać się,
A sił brak by szlochać..
Patrzę w lustro już teraz ze wstrętem,
A przecież ledwie doganiam 30-tkę.
Więc czemu tak się czuję mimo młodego wieku,
Ból rozrywa Moją duszę i ogarnia lękiem.
Choć nie jestem sama,czuję się odludkiem,
Choć Mnie ludzie otaczają,czuję w sercu pustkę...

autor

spandrx

Napisany: 2009-04-10 Dodano: 2009-04-14 10:38:24

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie