Koszmar

Siwy włos dodaje powagi ale i mądrości jest obrazem, a
może to nie wcale taki koszmar, tylko takie się
przekomarzanie. Świetny wiersz.

Magda-Leno, każda/y z nas ten koszmar ma prędzej czy
później przed sobą ..........Na ten koszmar czy tego
chcemy, czy nie i tak się godzimy.
Ale wiersz Twój świetnie przedstawiony :) i (:

Taaak, mija to życie i człapie ku nam pani siwowłosa,
czy tego chcemy. czy nie. Świetnie opisane rozterki
mijającego czasu....

Nie ma nad czym rozpaczać, choć refleksja przychodzi
sama. O każdej porze dnia inne walory pokazujesz i co
innego czyni cię atrakcyjną. Dlatego czas z uśmiechem
pożegnać miniówy i zabłysnąć inaczej. Na przykład
takim wierszem jak ten. Piękno różne ma oblicza.

"aż tu nagle w samym środku lata, ktoś powiedzial
gorzko, gorzko mi", pozdrawiam

Każdy wiek ma swoje piękno, ważne by się nie poddawać
gdy róże więdną.

starość nie radość, co jednak nie oznacza potrzeby
rezygnacji z dotychczasowych radości...

To dziwne sie dziwic a jednak sie dziwie - ja też
niestety, ale zdążyłam się już przyzwyczaić do takej
sytuacji : już sreberkiem włoski nieco pokryte itd
itd.....
Super wiersz taki jakie lubię bo i mnie dotyczy, przy
tym dziś napisany wprostmistrzowskim piórem.
Wielkie brawa.

hmm ...subtelnie dotknęłaś temat przemijania
interesujący wiersz ,z przyjemnością przeczytałem...

Bardzo spostrzegawczo i mimo wszystko optymistycznie
co do swojego wieku, brawo.

Też mogłabym pod tym wierszem się podpisać :)

Kazdy wiek ma swoje prawa... mysle, ze niektorym lata
dodaja klasy a garderoba... nie chcialabym widziec
starszej pani w przykrotkiej miniowce:) Wiersz bardzo
dobry

wesoło-smutne rozważania nad garderobą...może
rzeczywiście wtedy nas dopada melancholia...zgrabnie
napisane

Ciekawie ujęty temat starości...wszystko jednak zależy
od nas samych, bo młodość to nie tylko powierzchowność
lecz stan naszego ducha...dobry wiersz!

Stare , ale jakze aktywne jeszcze, bo wciaz wierzymy ,
kochamy , marzymy i piszemy wiersze ....... Zabieram
cie na wrotki ....