Kraina Bukowego lasu- Monica
Monika.
Na pustym polu puste serce,
z biegiem czasu ulecimy ponad niebiosa,
tam gdzie na pniaku śniegiem zasypane
wokół czarów z Krainy Baśni.
Powiedz, kiedy pójdziemy tam razem
zapatrzeni w oczy tak jak we śnie?
Wspomnieniem wzlecę nad naszym lasem
bukowym,
stuka do Twoich drzwi moje pragnienie.
Popatrz, nie brakło nam czasu,
znowu idziemy na szlak naszej wyobraźni.
Wiem, przyjdzie taki czas,
my zamieszkamy w bukowym lesie,
tam - gdzie nasze marzenia.
Kraina bukowego lasu,
księżyc nad nami snuje nowe możliwości.
Wraz ze słońcem na gór szczytach,
gdzieś blisko tam całowaliśmy się.
Sam w bukowym lesie patrzę kiedy wrócisz...
Apryasz wojciech
Komentarze (1)
Uważaj żeby Ci się teraz wszystkie Moniki z beja nie
zwaliły na głowę :))wiersz mi się podoba.Monika:))))